- altunlu
- прил. устар. золочёный, украшенный золотом; золотой
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
zəncirli — sif. 1. Zənciri olan. Zəncirli saatlar, üstü almazlı; Toqqalar altunlu, qumro qotazlı. H. K. S.. 2. Zəncirlə bağlanmış, zəncir vurulmuş. Zəncirli it. // Əl ayağında zəncir olan. Zəncirli dustaq. – Sənin yaratdığın zəncirli qullar; Ağzını bir dəfə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti